wtorek, 24 listopada 2015

Naukowe podstawy nacjokratyzmu [Faszyzm w latach 1919-1938]

Naukowe podstawy nacjokratyzmu [Fragmenty]
Śp. doc. Józef Kossecki

W mediach głównego nurtu przedstawiają nam dezinformacje zarówno dysymulacyjne jak i symulacyjne, rzucając dodatkowo hasłami (stereotypami) bez wyjaśnienia i w ten sposób graja na uczuciach widza czy słuchacza. A jak wiadomo stereotyp to informacja, której elementy decyzyjne dominują nad poznawczymi. Człowiek pod wpływem emocji zamiast dotrzeć do innych źródeł danej informacji odbiera je jak by były prawdą. Dlatego też chcę rzucić szersze światło na niektóre sprawy.

Faszyzm
"W 1919 roku B. Mussolini stworzył organizację kombatancką pod nazwą Fascio Italiani di Combatimento, przekształconą następnie w Narodową Partię Faszystowską". "Stworzony przez nich ruch był motywowany krzywdą społeczną, która spotkała szerokie masy po wojnie" (przyp. fragmenty te zamieniono miejscami).
"W 1922 roku włoscy faszyści pod wodzą Mussoliniego zdobyli władzę we Włoszech. Ich przywódcy - z Mussolinim na czele - wywodzili się z partii socjalistycznej i byli nastawieni negatywnie do Kościoła katolickiego. Zdarzały się nawet przypadki pobicia osób duchownych przez bojówki faszystowskie. Ruch i partia faszystowska nie miały żadnej własnej ideologii, wyrosły z buntu społecznego, odrzucając jednak komunizm.
Po zdobyciu władzy faszyści sprzymierzyli się z nacjonalistami włoskimi z Enrico Corradinim na czele". "Pod ich wpływem połączyli w swoim działaniu i doktrynie elementy społeczne i narodowe. To doprowadziło ich do uznania roli Kościoła katolickiego w życiu narodu włoskiego". "Zawarło w 1929 roku ze Stolicą Apostolską Traktaty Laterańskie. Uznano religię rzymskokatolicką jako panującą w państwie, zaś Watykan za suwerenne państwo (...)". "W swej doktrynie społecznej faszyści włoscy odrzucili zarówno komunizm jak socjalizm i oparli się na korporacjonizmie, zalecanym w encyklikach papieskich Rerum novarum Leona XIII i Quadragesimo anno Piusa XI.
Polityka rządu Mussoliniego doprowadziła do szybkiego rozwoju gospodarczego Włoch. Rozwijał się przemysł. Produkcja stali (...) już od 1922 roku zaczęła szybko rosnąć (...). Włochy, które przedtem musiały importować zboże i głodowały, stały się eksporterem zboża. W okresie rządów faszystowskich z życia Włoch zniknęły mafie (...). Dopiero w czasie II wojny światowej, wraz z wojskami Amerykańskimi, wróciły one do Włoch.
Faszyzm włoski przez kilkanaście lat nie zawierał w swej doktrynie elementów rasistowskich. (...) triumfalna pieśń (przyp. z okazji aneksji Abisynii) "Faccetta Nera" ("Czarna Twarzyczka") sławi czarną dziewczynę z Abisynii, która (...) będzie mogła uczestniczyć w defiladzie przed Mussolinim i królem.
Chociaż Adolf Hitler fascynował się włoskim faszyzmem, to jednak jeszcze na konferencji w Isola Bella 14 kwietnia 1935 r. Mussolini wystąpił jako obrońca niepodległości Austrii przed zakusami Hitlera. (...) równocześnie włoskie dywizje stanęły na przełęczy Brenner, gotowe do akcji. Mało brakowało by wybuchł konflikt zbrojny między faszystowskimi Włochami i hitlerowskimi Niemcami".
"W faszyzmie włoskim elementem regresyjnym (vulgo reakcyjnym) był imperializm, który popchnął Włochy w kierunku budowania imperium. Wojna i podbój Abisynii przez faszystowskie Włochy w latach 1935-1936, spowodowały ich potępienie przez całą międzynarodową opinię publiczną. Natomiast Mussolini znalazł poparcie w Niemczech hitlerowskich". "Ideologia nazistowska zaczyna też w tym okresie wywierać znaczący wpływ na ideologię faszystowską.
W 1938 roku pod wpływem Hitlera wprowadzono we Włoszech antyżydowskie tzw. ustawy norymberskie, które zresztą do warunków włoskich zupełnie nie pasowały, gdyż populacja Żydów włoskich była bardzo nieliczna całkowicie zasymilowana, a w dodatku niektórzy jej przedstawiciele byli prominentnymi działaczami włoskiej partii faszystowskiej (przyp. "w przeciwieństwie do Niemiec, gdzie ponad pół milionowa populacja Żydów niemieckich składała się z ludzi bogatych lub co najmniej zamożnych, o wysokiej pozycji społecznej, w warunkach kryzysu łatwo więc było podburzać przeciw nim ludzi biednych[1]"). 
W ten sposób faszystowskie Włochy wkroczyły na drogę imperializmu i regresji, która je ostatecznie doprowadziła do zguby".

[1] J. Kossecki, Naukowe podstawy nacjokratyzmu, HarFOR, Warszawa 2015, s. 73

Przytoczone fragmenty znajdują się na stronach 66-68

Wydawca książki "Naukowe podstawy nacjokratyzmu": HarFOR (obecnie www.naiwarszawa.pl)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz